بازي براي كودكان (قسمت سوم)

ارزش و اهميت

انواع بازي هاي مورد علاقه كودكان

انواع بازي هاي مورد علاقه كودكان
بازي هاي مورد علاقه كودكان را مي توان به شرح ذيل، تقسيم بندي كرد:

الف: بازي هاي مورد دلخواه و بي قانون و قاعده: در اين نوع بازي ها، قانون و مقررات و قواعد هيچ گونه نقشي ندارند و در اغلب موارد نيز، انفرادي انجام مي پذيرند. در اين بازي ها كودك آنچنان كه رغبت مي كند و دلش مي خواهد مشغول و سرگرم مي گردد و هرگاه خسته شد، بازي را رها مي كند.

ب: بازي هاي نمايشي و هيجان انگيز: اين گونه بازي ها، به توانايي هاي كودك مي افزايد تا از تنگناها و محدوديت هايي كه «دنياي واقعيت ها» به او تحميل مي كند؛ بگريزد. بازي هاي مورد نظر، كودك را قادر مي سازد تا آرزوهاي خود را جامه عمل بپوشاند و همچنين به او فرصت مي دهد تا خود را از دام بدخلقي برهاند و بر موقعيت هايي كه در زندگي واقعي، او را آزار مي دهند فائق آيد. بازي هاي نمايشي همچون آيينه اي مي ماند كه فرهنگ جامعه كودك را منعكس مي نمايد.

پ: بازي هاي خيالي: اين نوع بازي ها بيشتر با تخيل و تفكر كودكان ارتباط دارد. نقشي كه كودك در حين بازي هاي خيالي خود، ايفا مي نمايد براي او بسيار هيجان انگيزتر و جالب تر از زندگي واقعي مي تواند جلوه كند.

ت: بازي هاي سازنده و خلاقانه: كودك به تخيلات خود شكلي واقعي مي بخشد و قدرت خلاق خويش را به سوي رشد و تكامل رهنمون مي سازد. در اين نوع از بازي ها، كودك مي تواند به وسيله خلاقيت ه

Maryam, [17.04.18 13:34]
اي ذهني خود از حداقل امكانات موجود دنياي بيروني، حداكثر استفاده را ببرد. بازي هاي خلاقانه، مي تواند شامل اين موارد باشد: 1 ابداع، ابتكار و اختراع 2 طراحي، 3 نقاشي با مداد رنگي، آبرنگ، گواش، رنگ و روغن و …4 نواختن قطعات موسيقي يا آواز خواندن.

ث: بازي هاي انفرادي و اختصاصي:در اين بازي ها معمولاً كودك سعي دارد به صورت انفرادي و كاملاً اختصاصي خود را به نوعي سرگرم نمايد. مثلاً به جمع آوري اشياء خاصي چون صدف، سنگ، تمبر و … مي پردازد و آنها را در يك مجموعه نگهداري مي نمايد. او از اين طريق مي خواهد احساسات مالكيت جويانه و تعلق خاطر خود را نسبت به يك يا چند چيز، به صورت علني جامه عمل بپوشاند.

ج: بازي هاي گروهي و دسته جمعي: اين گونه بازي ها كه از هدف خاصي برخوردار است معمولاً براساس روش و قاعده و قانون، انجام مي پذيرد. قوانين خاص اين بازي ها بايد از سوي بازيكنان مورد احترام باشد و كاملاً رعايت شود.

تنوع در بازي هاي كودكان
در بازي هاي كودكان ، خصيصه اي به نام تنوع، بسيار مشاهده مي شود. اين موضوع كاملاً بارز است كه همه كودكان به يك روش و نوع، بازي نمي كنند. تنوع در بازي هاي كودكان مي تواند ناشي از اين علل باشد:

تفاوت هاي فردي، درجه تندرستي و سلامتي، سطح رشد جسمي حركتي، ميزان بهره هوشي، نوع جنسيت، نوع محيطي كه در آن پرورش يافته اند، وضعيت اجتماعي و اقتصادي عامل جغرافيايي، ميزان اوقات فراغت و وضعيت وسايل و امكانات بازي.

بازي به كودك كمك مي كند تا دنيايي را كه در آن زندگي مي كند؛ بشناسد، بفهمد و حس كند

توصيه هايي در مورد بازي هاي كودكان
براي هر پدر و مادري و به طور كل براي هر فردي كه به نوعي با كودكان سروكار دارد دانستن و رعايت نكاتي چند كه در مورد بازي هاي كودكان است لازم و ضروري به نظر مي آيد.

1) به بازي بچه ها اهميت دهيد. چرا كه تمام زندگي كودك در بازي شكل واقعي به خود مي پذيرد.

2) تجارب زندگي كودك از طريق بازي صورت مي گيرد.

3) كسب مهارت هاي شخصي، اجتماعي، اقتصادي و … را كودك از طريق بازي تجربه مي نمايد و ياد مي گيرد.

4) بازي براي كودك به منزله كار محسوب مي شود و كار براي او به منزله بازي.

5) بازي در كودكان موجب رشد و تحول مي شود.

6) كودكان از طريق بازي، خلاقيت هاي خويش را شكوفا مي سازند.

7) بازي عاملي مهم و مؤثر در رشد و شكوفايي استعدادهاي كودك به شمار مي رود.

8) بازي در تربيت احساسات كودك تأثير بسزايي دارد.

9) بازي به كودكان امكان مي دهد كه نسبت به افراد محيط جهان و طبيعت پيرامون خود شناخت كافي پيدا كنند.

10) بازي منبع غني آموزشي براي كودك به حساب مي آيد.

11) موضوع بازي كودكان بايد هميشه سعي شود كه برگرفته از زندگي خانوادگي، كودكستان، مسافرت ها، جشن ها، فرهنگ و … آنها باشد.

12) بازي خوب شبيه كار خوب است. كار به منزله شركت انسان در توليدات اجتماعي و در ايجاد ارزش هاي فرهنگي و مادي و به عبارت ديگر شركت انسان در ايجاد ارزش هاي اجتماعي است. اما بازي از چنين اصولي پيروي نمي كند و رابطه مستقيم با اهداف اجتماعي ندارد. ولي از سوي ديگر بايد گفت كه به طور غيرمستقيم با اين اهداف در ارتباط است. به اين معني كه انسان را با همان فعاليت جسماني و رواني كه لازمه كار است عادت مي دهد.

در پايان به اين نكته اشاره كنم كه برخي از اولياء نسبت به بازي فرزندانشان هيچ گونه علاقه اي نشان نمي دهند. برخي ديگر تنها به خريد اسباب بازي هاي زياد اكتفا مي كنند و بعضي نيز بيش از اندازه در بازي هاي آنها دخالت مي نمايند و امكان نمي دهند كه كودك خود مسائل بازي را حل و فصل نمايد. اين گونه والدين كودك را ناگزير مي سازند كه تنها حرف شنوي بزرگترها و مقلد باشد. در واقع اين اولياي كودك هستند كه بازي مي كنند و نه خود او. به عبارت ديگر بايد با هر كسي با زبان قابل فهم او سخن بگوييم.

دریافت خدمت

تاریخ:

1397/02/02

تعداد بازدید:

251

منبع:

امتیازدهی

میانگین امتیازها:0 تعداد کل امتیازها:0